اهداف و ماموریت

چشم انداز
جامعه مهندسان مشاور ایران در افق چشم‌انداز ملی، فراگیرترین نهاد مهندسان مشاور کشور است که به نمایندگی اعضا، نقش سخنگویی و نقش آفرینی تأثیرگذار را برای داشتن صنعت مهندسی مشاور پایدار، مورد اعتماد و موفق ملی ایفا می‌نماید.

مأموریت
نقش‌آفرینی و مشارکت در توسعه و بهبود مستمر فضای مرتبط کسب‌وکار پایدار، ارتقای شرایط حضور در فضای کسب‌وکار بین‌المللی، اعتلای حرفه و توانمندی‌های حرفه مندان مهندسی مشاور و اعضای خویش در راستای حفظ ارزش‌های بنیادین.

ارزش‌ها
دانش‌بنیانی، حفظ حقوق و منافع ملی، رعایت اخلاق حرفه‌ای، حفظ حقوق حال و آینده شهروندی.



اهداف
1.    صیانت و ارتقای جایگاه جامعه مهندسان مشاور.
2.    پایش و ارتقای سطح «درست‌کاری» حرفه‌ای و سازمانی در میان اعضا و حرفه‌مندان.
3.    بهبود و توسعه «کسب‌وکار» شرکت‌های عضو.
4.    حمایت‌های حرفه‌ای، صنفی و رفاهی از شرکت‌های عضو.
5.    افزایش توانمندی‌های ساختاری، مدیریتی و تخصصی جامعه.
6.    افزایش توانمندی‌های ساختاری، مدیریتی و تخصصی شرکت‌های عضو.
7.    افزایش مشارکت و همکاری.
8.    نقش‌آفرینی در راهبردها و برنامه‌های استراتژیک ملی (منابع، محیط‌زیست، ...) و توسعه پایدار.



راهبردها
1.ارتباط و تعامل سازنده، فعال و هدفمند با نهادهای حاکمیتی شامل دولت، مجلس، قوه قضائیه، شهرداری‌ها و ...
2.ارتباط و تعامل سازنده، فعال و هدفمند با نهادهای غیر حاکمیتی شامل نهادهای مدنی، صنفی و خصوصی.
3. ارتباط و تعامل سازنده، فعال و بهره ورانه با مجامع و تشکل‌های حرفه‌ای ملی و بین‌المللی.
4. بسترسازی جهت رفع مشکلات اقتصادی اعضا.
5.تدوین و پیاده‌سازی راهکارهای مناسب برای اصلاحات ساختاری و مدیریتی جامعه.
6.بهبود تخصصی، ساختاری و مدیریتی شرکت‌های عضو.
7.شناسایی و جلب سرمایه‌گذاری‌های داخلی توسط بخش‌های دولتی، عمومی و خصوصی.
8.شناسایی و جلب سرمایه‌گذاری‌های خارجی.
9.تدوین و پیاده‌سازی راهکارهای مناسب برای ارتقای درست‌کاری حرفه‌ای و سطح مشارکت و همکاری اعضا.
10.بازنگری و اصلاح رویکرد جامعه، شرکت‌های عضو و نهادهای سیاست گذار در مورد مدل‌های نوین کسب‌وکار (EPC، EP، EPCF، ...).
11.پرسش گری از نهادهای حاکمیتی مسئول نسبت به عملکرد آن‌ها در حل‌وفصل معضلات کلان و جزئی مرتبط با حوزه فعالیتی جامعه و نیز مشارکت و همکاری در چاره‌اندیشی.



1- اهداف/ شاخص‌ها
هدف 1- صیانت و ارتقای جایگاه جامعه مهندسان مشاور
 شاخص 1-1- میزان دخالت و اثرگذاری جامعه در وضع قوانین و مقررات مربوط به حرفه و برنامه‌های ملی مثل نظام فنی و اجرایی، بخشنامه‌ها، رتبه‌بندی، برنامه‌های توسعه و نظایر آن (شاخص‌هایی مثل تعداد پیشنهادات برآمده از جامعه، تعداد پیشنهادهایی که منتهی به نتیجه می‌شود، میزان (درصد) تأثیرگذاری جامعه نسبت به قوانین و مقررات تدوین‌شده که جهت نظرخواهی به جامعه ارسال می‌شود، ...).
شاخص 1-2- میزان جایگاه و نقش قانونی و رسمی جامعه در حوزه تدوین و تحقق قوانین و مقررات حاکمیتی.
شاخص 1-3- میزان حضور و مشارکت ارکان جامعه در اتاق های فکر و حوزه‌های تصمیم سازی و تصمیم‌گیری ملی شامل حوزه‌های حاکمیتی (دولت، مجلس، ...)، مدنی و حرفه‌ای (سندیکاها، ...).
شاخص 1-4- میزان استقلال تصمیمات جامعه از تشخیص و تأیید نهادهای حاکمیتی.
شاخص 1-5- تعداد اعضا و میزان مشارکت اعضا در ارکان جامعه.



هدف 2- پایش و ارتقای سطح «درست کاری» حرفه‌ای و سازمانی در میان اعضا و حرفه‌مندان.
شاخص 2-1- میزان پایبندی اعضای «حرفه» به قوانین و مقررات جاری ملی (مناقصات، ...) و مستندات بین‌المللی.
شاخص 2-2- میزان پایبندی اعضای جامعه به تصمیمات ارکان جامعه.
شاخص 2-3- میزان تدوین دستورالعمل‌های کاربردی و قابل‌اندازه‌گیری توسط شورای اخلاق حرفه‌ای.
شاخص 2-4- میزان پایبندی اعضای جامعه به دستورالعمل های کاربردی تدوین‌شده.

هدف 3- بهبود و توسعه «کسب‌وکار» شرکت‌های عضو
شاخص 3-1- میزان نقش‌آفرینی جامعه در ارتقای صدور خدمات مهندسی.
شاخص 3-2- میزان نقش‌آفرینی جامعه در ایجاد شرایط مناسب برای انتقال تکنولوژی خدمات مهندسی به کشور و جذب سرمایه خارجی.
شاخص 3-3- میزان نقش‌آفرینی جامعه در تدوین تمهیدات تسهیل‌کننده جذب سرمایه‌های داخلی.
شاخص 3-4- میزان نقش آفرینی جامعه در تدوین مقررات منتهی به ارتقای حضور بخش خصوصی در سرمایه‌گذاری.
شاخص 3-5- میزان نقش‌آفرینی جامعه در بروز شدن و ارتقای کارآمدی ساختارهای مدیریتی شرکت‌های عضو.
 شاخص 3-6- میزان تغییرات (افزایش یا کاهش) در میزان منابع انسانی، گردش مالی و... شرکت‌های عضو.
شاخص 3-7- میزان نقش‌آفرینی جامعه در اصلاح مقررات موجود و تدوین مقررات جدید مرتبط با حضور حرفه مهندسی مشاور در محیط عمومی کسب‌وکار کشور.
 شاخص 3-8- میزان نقش‌آفرینی جامعه در قبولاندن ضرورت مهندسی دوباره در پروژه‌های ملی و عمرانی با تأکید بر حفظ محیط‌زیست.

هدف 4- حمایت‌های حرفه‌ای، صنفی و رفاهی از شرکت‌های عضو.
شاخص 4-1- میزان نقش آفرینی مؤثر در تدوین یا تغییر قوانین و مقررات در جهت منافع اعضا (کمیته‌های حق‌الزحمه، تشخیص صلاحیت، بیمه و مالیات و ...).
شاخص 4-2- میزان تدوین طرح های حمایتی (صندوق وام/ بیمه تکمیلی/ ...).
شاخص 4-3- میزان موفقیت طرح های حمایتی در نیل به اهداف پیش‌بینی‌شده و جلب مشارکت و رضایت اعضا.

هدف 5- افزایش توانمندی‌های ساختاری، مدیریتی و تخصصی جامعه.
شاخص 5-1- میزان کارآمدی و به‌روزآوری رسانه‌های ارتباطی و تعاملی جامعه (سایت، مجله، سمینارها و ...).
 شاخص 5-2- میزان بهره وری (کارآیی و اثربخشی) ارکان جامعه اعم از هیئت‌رئیسه، شورای مدیریت، گروه‌ها، کمیته‌ها، دبیرخانه و ...
شاخص 5-3- میزان برگزاری و اثربخشی آموزش‌های ساختاری، مدیریتی و تخصصی برای شرکت‌های عضو.


هدف 6- افزایش توانمندی های ساختاری، مدیریتی و تخصصی شرکت‌های عضو.
شاخص 6-1- میزان تأثیر در افزایش مشارکت شرکت‌های عضو در بروز شدن و ارتقای کارآمدی ساختارهای مدیریتی.
شاخص 6-2- میزان تأثیر در افزایش مشارکت شرکت‌های عضو در آموزش‌های ساختاری، مدیریتی و کارشناسی.
 شاخص 6-3- میزان تأثیر در افزایش مشارکت نسبت به دارا بودن گواهی‌نامه‌ها و اعتبارنامه‌های ملی و بین‌المللی به جهات ساختاری و تخصصی (مثل ایزو، عضویت در سندیکاها و مجامع بین‌المللی و ...).


هدف 7- افزایش مشارکت و همکاری
شاخص 7-1- میزان مشارکت مؤثر اعضا در مجامع، گروه‌ها و کمیته‌های تخصصی.
شاخص 7-2- میزان تدوین و پیاده‌سازی برنامه‌های افزایش مشارکت و همکاری اعضا.
شاخص 7-3- تعداد اعضا و میزان مشارکت اعضا در ارکان جامعه (مشابه 1-1).



هدف 8- نقش‌آفرینی در راهبردها و برنامه‌های استراتژیک ملی (منابع، محیط‌زیست، ...) و توسعه پایدار.
شاخص 8-1- میزان دخالت و اثرگذاری جامعه در وضع قوانین و مقررات مربوط به حرفه و برنامه‌های ملی مثل نظام فنی و اجرایی، بخشنامه‌ها،رتبه بندی، برنامه های توسعه و نظایر آن (شاخص‌هایی مثل تعداد پیشنهادات برآمده از جامعه، تعداد پیشنهاد‌هایی که منتهی به نتیجه می‌شود، میزان (درصد) تأثیرگذاری جامعه نسبت به قوانین و مقررات تدوین‌شده که جهت نظرخواهی به جامعه ارسال می‌شود و ...) (مشابه 1-1)
شاخص 8-2- میزان جایگاه و نقش قانونی و رسمی جامعه در حوزه تدوین و تحقق قوانین و مقررات حاکمیتی (مشابه 1-2)
شاخص 8-3- میزان حضور و مشارکت ارکان جامعه در اتاق‌های فکر و حوزه‌های تصمیم سازی و تصمیم‌گیری ملی شامل حوزه‌های حاکمیتی (دولت، مجلس، ...)، مدنی و حرفه‌ای (سندیکاها، ...) (مشابه 1-3)


2-راهبرد (استراتژی) ها/ رهیافت‌ها
راهبرد 1- ارتباط و تعامل سازنده، فعال و هدفمند با نهادهای حاکمیتی شامل دولت، مجلس، قوه قضائیه، شهرداری‌ها و ...

راهبرد 2-ارتباط و تعامل سازنده، فعال و هدفمند با نهادهای غیرحاکمیتی شامل نهادهای مدنی، صنفی و خصوصی.
رهیافت 2-1- مشارکت جهت شناخت و تحلیل مشکلات و فرآیندهای مرتبط با صنعت احداث.
 رهیافت 2-2- ایجاد هم‌افزایی به‌منظور پیشبرد راهبردها و برنامه‌ها.

راهبرد 3-ارتباط و تعامل سازنده، فعال و بهره‌ورانه با مجامع و تشکل‌های حرفه‌ای ملی و بین‌المللی.
 رهیافت 3-1- شناسایی و همکاری با نهادهای معتبر ازجمله NEC3، فیدیک و...


راهبرد 4- بسترسازی جهت رفع مشکلات اقتصادی اعضا.
 رهیافت 4-1- ایجاد ساختارهای درونی حمایت مالی از اعضا ازجمله صندوق پس‌انداز و وام کوتاه‌مدت و...
رهیافت 4-2- مذاکره با بانک مرکزی و سیستم بانکی جهت ایجاد تسهیلات اخذ وام، ضمانت‌نامه و...

راهبرد 5-تدوین و پیاده‌سازی راهکارهای مناسب برای اصلاحات ساختاری و مدیریتی جامعه.
رهیافت 5-1- بررسی و مطالعات مربوط به چگونگی گسترش کیفی و فضایی جامعه.
رهیافت 5-2- اصلاح و به‌روزآوری اساسنامه (در صورت نیاز)، آئین‌نامه‌ها و مقررات داخلی جامعه.
رهیافت 5-3- بازنگری نسبت به سازمان مدیریتی و اجرایی جامعه ازجمله مباحث تأمین مالی.
رهیافت 5-4- بازنگری و اصلاح رویکرد در تعریف اعضا و شرایط عضویت.
رهیافت 5-5- گردآوری، تدوین و اشاعه تجربیات مفید جامعه در پیشبرد اهداف و برنامه‌ها طی دوره‌های قبل تاکنون.

راهبرد 6- بهبود تخصصی، ساختاری و مدیریتی شرکت‌های عضو.
رهیافت 6-1- ارتقای سطح عملکردی مشاورین در حوزه استفاده از نرم‌افزارها و تکنیک‌های جدید مدیریتی و تخصصی.
رهیافت 6-2- ارتقای سطح عملکردی مشاورین در جهت مدیریت پروژه‌های EPC و ...
رهیافت 6-3- ارتقای سطح عملکردی مشاورین در جهت تأمین مالی پروژه‌ها.
رهیافت 6-4- ارتقای سطح عملکردی مشاورین در جهت حضور در بازارهای رقابتی بین‌المللی.
رهیافت 6-5- ایجاد و اعمال مکانیزم رتبه‌بندی مستقل، امتیازدهی و دیده‌بانی نسبت به عملکرد شرکت‌های عضو در جهت اعتبار دهی هم‌زمان به اعضا و کارفرمایان و مآلا جامعه.

راهبرد 7- شناسایی و جلب سرمایه‌گذاری‌های داخلی توسط بخش‌های دولتی، عمومی و خصوصی.
رهیافت 7-1- شناسایی پروژه‌های feasible ملی از طریق گروه‌های تخصصی.
رهیافت 7-2- شناسایی و رایزنی با پتانسیل‌های سرمایه گزاری داخلی (بانک‌ها، نهادها، بخش خصوصی، ...) نسبت به فعال‌سازی پروژه‌ها.
رهیافت 7-3- کمک به دستگاه های مسئول در جهت ارتقای ضوابط و معیارهای قانونی، حمایتی، حقوقی و امنیتی در موضوع سرمایه گذاری پروژه‌ها و رفع موانع و نواقص موجود.
رهیافت 7-4- توانمندسازی حرفه مندان جهت محوریت و ایفای نقش در پروژه‌های سرمایه‌گذاری.

راهبرد 8-شناسایی و جلب سرمایه‌گذاری‌های خارجی.
رهیافت 8-1- مشابه رهیافت‌های فوق.

راهبرد 9- تدوین و پیاده‌سازی راهکارهای مناسب برای ارتقای درست‌کاری حرفه‌ای و سطح مشارکت و همکاری اعضا.
رهیافت 9-1- بسترسازی جهت تبیین مفهوم و ضابطه‌مند کردن حداقل‌های لازم الرعایه در بحث «درست‌کاری/ اخلاق حرفه‌ای» و ترویج و استانداردسازی آن در میان حرفه (کارفرمایان، پیمانکاران، مشاوران، سازندگان، ...).
رهیافت 9-2- بسترسازی جهت الزام اعضا به رعایت حداقل‌های لازم الرعایه بر اساس سیاست‌های تشویقی و تنبیهی.

راهبرد 10- بازنگری و اصلاح رویکرد جامعه، شرکت‌های عضو و نهادهای سیاست‌گذار در مورد مدل‌های نوین کسب‌وکار (EPC، EP، EPCF و ...).
رهیافت 10-1- آموزش و ارتقای سطح دانش و آگاهی و توانمندسازی جامعه و اعضا نسبت به روش های نوین کسب‌وکار بر اساس دانش روز جهانی و تجربیات ملی.
رهیافت 10-2- تبیین و جانمایی دقیق و صحیح نقش مشاور در حوزه‌هایی مثل مدیریت بر کار، تأمین مالی، تأمین کالا و ...
رهیافت 10-3- تأثیرگذاری در وضع قوانین و مقررات نسبت به مدل‌های نوین کسب‌وکار در جهت انجام صحیح پروژه‌ها و تبیین و حفظ مسئولیت طرف‌های درگیر (سرمایه‌گذار، کارفرما، مشاور، پیمانکار، ...)
رهیافت 10-4- آگاهی بخشی و تأکید نسبت به حفظ هویت، اصالت و نقش بی‌بدیل مشاور نسبت به‌ضرورت انجام صحیح مطالعات و توجه به ابعاد و پیامدهای اقتصادی، اجتماعی و ... پیرامونی طرح‌ها و پروژه‌ها فراتر از کاربری فوری طرح.

راهبرد 11- پرسش گری از نهادهای حاکمیتی مسئول نسبت به عملکرد آن‌ها در حل‌وفصل معضلات کلان و جزئی مرتبط با حوزه فعالیتی جامعه و نیز مشارکت و همکاری در چاره‌اندیشی.
رهیافت 11-1- انـجام مکـاتبات با نهادهای حاکمیتی ذی‌ربط و پرسش گری نسبت به عملکرد در حوزه های مربوط و ارائه پیشنهادات و راهکارها.
رهیافت 11-2- برگزاری جلسات و سمینارهای موضوعی با حضور مسئولین ذی‌ربط نهادهای حاکمیتی و پرسش گری نسبت به عملکرد ایشان در حوزه های مربوط، همفکری و تبادل نظر و ارائه پیشنهادات و راهکارها.